Nasıl Yoksullaştık ?

Yoksulluğu iyi bilirim..
Ne olduğunu..
Tanırım Onu..
Ürperirim adını duyunca.
Çocukluğum gelir aklıma..
Çocukluğum..
Elma şekerim gibi başucuma koyduğum..
*
1969 da sürgün gittiği Adıyaman'ın Büyük kavaklı köyünden Akçakocanın bir köyüne tayin olan öğretmen babam Ereğli de kiralık ev tutmuştu.
Yedi kardeşimle annemi bırakıp pazar gününden gider cuma günü gece dönerdi evimize..
Adıyaman'da köyün ağasından kiraladığı tarlada tütün ekmiştik..
Sabaha karşı annemi ve ablalarımı alır tütüne giderlerdi..
Sıcak mı sıcak Adıyaman günlerimizde abim ve iki küçük kardeşimle kuyudan su çeker kahvaltıyı hazırlar onların tarladan dönmesini bekler bahçedeki güvercinlerle oynardık..

*
Kiramız pahalıydı.
Tütünden kazandığı paranın üstünü tamamlamak için  köyümüzde dedemden kalan fındık tarlalarını sattı ve kent yaşamını seçerek Ereğli nin  kıyısından  aldığı arsaya tek katlı ev yaptırdı.
Para bitip maaşından taksitle evin camlarını  yaptırmaya karar verince hem kira hem cam parası çok tuttuğundan camlar takılmadan taşındık evimize..
Issız en yakın evin bir kilometre uzağımızda olduğu evimizin elektriği suyu da yoktu..
*
Bilirim gaz lambasında ders çalışmayı...
Bilirim kuyudan su çekerek taşımayı...
Bilirim çamura bulanan ayakkabılarla utanarak okula gitmeyi..
Bir saat uzaktaki ortaokuluma yürüyerek gitmeyi..
Tost ısmarlayan arkadaşlarıma kopya vermeyi..
O okulda elektriksiz ortamda ders çalışarak takdirname almayı..
Bilirim yoksulluğa rağmen hayallerimin beni başarıya fark yaratmaya taşıdığını..

**
Evimin karşısındaki binada bir daire boş kaldı ansızın..
Ertesi günü emlakçı kiralık tabelası koymuştu..
Merakımdan aradım verilen numarayı..
30 bin lira kira..
İki aylık peşin..depozito..emlakçı komisyonu..
Kiracı olmanın çilesini bilirim..

Bir fincan kahve elli lira..
Bir bardak çay on beş lira..
Ekmek on lira..
Et tavuk fiyatlarını hepiniz biliyorsunuz...
Ücretler mi?
Toplumun yarısından fazlası asgari ücretle çalışıyor.
Fazla söze gerek varmı?
Beraber yürüyoruz bu yollarda..
Beraber yoksullaştık..

*
Ben yoksulluğu tanırım..
Soğuk nefesini hissederim hemen..
Ürperirim..
Utanırım çocukluğumdan..
Ya siz..

MELEK KÖSELERDEN